Παιδί: Οι Σαμουράϊ
Δημοσιεύθηκε από nikita
την Πέμπτη, 03 Σεπτεμβρίου στις 00:10:00 EEST
|
Σαμουράϊ ή Samurai, από το ιαπωνικό ρήμα «saburau», σημαίνει «προσφέρω υπηρεσία».
Οι Σαμουράϊ ήταν Κάστα Ιαπώνων πολεμιστών στην υπηρεσία κάποιου φεουδάρχη. Πρωτοεμφανίστηκαν στις αρχές της περιόδου Χεϊάν (794 - 1185), στα τέλη του 8ου αιώνα επί αυτοκράτορα Κάμμου (Kammu) και αρχικά προσδιορίζονταν με τον κινεζικό όρο «μπούσι» («bushi», «πολεμιστές»).
Στην διάρκεια του 10ου αιώνα, οι σαμουράϊ οργάνωσαν την προσωπική και συλλογική ζωή τους γύρω από τον ιδιαίτερο ηθικό κώδικα Μπουσίντο και απέκτησαν όχι μόνο πολεμική δεξιοτεχνία αλλά και πνευματική καλλιέργεια («Bun Bu Ryo Do», «Πένα και ξίφος σε αρμονία») με διάκριση στην ποίηση, την μουσική και την καλλιγραφία.
|
Το 1160 ο σαμουράϊ Taira Kiyomori ανέβηκε στην θέση του αυτοκρατορικού συμβούλου και οι κάστα των πολεμιστών απέκτησε μεγάλη ισχύ στην κεντρική κυβέρνηση της χώρας. Το 1185, μετά από αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ διαφόρων «πατριών», επεκράτησε ο Γιαριτόμο Μιναμότο (Yoritomo Minamoto) της «πατριάς» Μιναμότο, ο οποίος καθιέρωσε τους σαμουράϊ την κάστα ως ανώτερη ακόμα και των αριστοκρατών, ενώ έκτοτε οι δύο κάστες άρχισαν να ανταλλάσσουν συνήθειες και τρόπους. Το 1190 επισκέφθηκε το Κιότο, την έδρα του αυτοκράτορα και δύο χρόνια αργότερα ανακηρύχθηκε Σογκούν, ιδρύοντας το σογκουνάτο Καμακούρα (Kamakura Shogunate ή Kamakura Bakufu).
Έκτοτε και επί πολλούς αιώνες, η πραγματική εξουσία της Ιαπωνίας βρισκόταν στα χέρια των Σογκούν και των σαμουράϊ τους, στην δε διάρκεια των σογκουνάτων Kαμακούρα και Ασικάγκα (Ashikaga) υπήρξαν πάμπολλες συγκρούσεις μεταξύ «πατριών» που θεωρούσαν ότι είχαν την μεγαλύτερη ισχύ. Η εξοικείωση των πολεμιστών με τον θάνατο κορυφώθηκε τον 13ο αιώνα, με την διάδοση του Βουδισμού Ζεν και την ίδια εποχή (1274) οι σαμουράϊ ενίσχυσαν τον θρύλο γύρω από το όνομά τους όταν 10.000 από αυτούς αναχαίτισαν την εισβολή 40.000 Μογγόλων με 900 πλοία και εκρηκτικά βομβίδια (που εμφανίστηκαν για πρώτη φορά) στο βόρειο Κυούσου (Kyushu). Τα επόμενα χρόνια οι Ιάπωνες εκτελούσαν κάθε μογγολική πρεσβεία, μέχρι το 1281 που οι Μογγόλοι επιχείρησαν δεύτερη ανεπιτυχή εισβολή, με 140.000 άνδρες και 4.400 πλοία απέναντι σε μόνον 40.000 Ιάπωνες πολεμιστές.
Οι πολεμικές τακτικές των σαμουράϊ (με ελιγμούς και χρήση ιππικού) εξελίχθηκαν εντυπωσιακά κατά τον 15ο και τον 16ο αιώνα, υποβοηθούμενες από πολυάριθμο πεζικό («ashigaru»). Ανώτατη κατηγορία των σαμουράϊ ήσαν οι λεγόμενοι «χαταμότο», που αποτελούσαν την προσωπική φρουρά των Σογκούν. Στα τέλη του 16ου αιώνα επικράτησε να φέρουν οι σαμουράϊ δύο σπαθιά με καμπύλη λεπίδα, ένα κοντό (μήκους περίπου 40 – 60 εκατοστά, το λεγόμενο «σότο γουαζικάσι») και ένα μακρύ (μήκους περίπου 60 - 110 εκατοστά, το λεγόμενο «ντάϊτο κατάνα»), στα οποία κατά κανόνα έδιναν ονόματα, πιστεύοντας ότι ενσαρκώνουν αυτά της «ψυχή» της πολεμικής τους δεινότητας (οι σαμουράϊ θεωρούσαν ότι το μεγάλο σπαθί τους, το «κατάνα», είχε δική του ζωή και ψυχή, και γύρω από αυτή την πεποίθηση είχαν αναπτύξει έναν εκλεπτυσμένο κώδικα για την κατασκευή, φύλαξη και χειρισμό του -όταν ηττούνταν στην μάχη θεωρούσαν ότι το «κατάνα» είχε χάσει την ψυχική δύναμή του. Άξιοι να γίνουν κατασκευαστές σπαθιών θεωρούντο άλλωστε μόνον εκείνοι που είχαν αγνή καρδιά και υψηλά ηθικά κριτήρια, προσέγγιζαν δε το έργο τους με μεγάλο σεβασμό: προτού κατασκευάσουν ένα σπαθί, νήστευαν και εξαγνίζονταν τελετουργικά και το σφυρηλατούσαν φορώντας λευκούς ιερατικούς μανδύες).
|
|
| |
|
Αξιολόγηση άρθρου |
|
|
Μέσος όρος βαθμολογίας: 5 Αριθμός Ψήφων: 2
|
|
|
|
|