www.neo.gr - Tα αδέσποτα

Στα 25 χρόνια που ζω στην Αθήνα είχα τη ευκαιρία να γνωρίσω πολλές από τις ομορφιές της οι οποίες και δεν αμφισβητούνται, παρά το ότι συγχρόνως υπάρχουν και πολλά αρνητικά, όπως το κυκλοφοριακό, το άγχος, η μοναξιά, η διαβίωση μέσα σε διαμερίσματα τα οποία τις περισσότερες φορές δεν σου δίνουν την ευκαιρία επαφής με την φύση, και πολλά άλλα.

Ευτυχώς ακόμα υπάρχουν μερικοί μικροί χώροι πρασίνου, όπου κανείς μπορεί κανείς αν είναι κοντά του να τους επισκεφτεί και να ξεφύγει λίγο από την πραγματικά σκληρή πραγματικότητα της μεγαλούπολης. Αυτοί οι χώροι διατηρούνται με πολύ μεγάλη προσπάθεια από την τοπική αυτοδιοίκηση σε ανεκτά επίπεδα, με μεγάλα περιθώρια βελτίωσης.

Σ' αυτούς τους μικρούς και λίγους χώρους καλείται μεγάλος αριθμός ανθρώπων να πάρει μια μικρή δόση επαφής με την φύση.

Δεν έχουν όμως όλοι κοντά τους ένα πάρκο ή μια πλατεία και μερικές φορές είναι σχεδόν αδύνατο να επισκεφτούν κάποιο κοντινό, αφού το στρές και το άγχος της μετακίνησης θα είναι μεγαλύτερο από την επιδιωκόμενη απόλαυση.

Στην πορεία όλων αυτών των χρόνων ήταν αναπόφευκτο να να βιώσω και εγώ αυτή την πραγματικότητα, αλλά το πιο επίπονο από όλα ήταν ότι δεν υπήρχε επαφή ακόμη και με τους συνανθρώπους μου, ακόμη και με τους συγκατοίκους μου.

Κάποια στιγμή περπατώντας πολύ κοντά στο κέντρο της πόλης και αναλογιζόμενος όλα αυτά, βρέθηκα μπροστά στην βιτρίνα ενός pet shop, και παρατηρούσα τα διάφορα ζωάκια και πουλιά που υπήρχαν μέσα στα κλουβιά τους περιμένοντας έναν ιδιοκτήτη να τα υιοθετήσει.

Αισθάνομαι πολύ τυχερός που τελικά υπήρξε αμοιβαία συμπάθεια με ένα θηλυκό κουτάβι chow-chow το οποίο με την συμπεριφορά του με κέρδισε και το υιοθέτησα. ( Μερικές φορές θα μπορούσε κανείς να πει ότι σε επιλέγουν για αφεντικά τους)

Και λέω ότι αισθάνομαι τυχερός γιατί επηρεαζόμενος από την ανάγκη μου για επαφή με την φύση, τελικά βρέθηκε στα χέρια μου το σωστό ζώο, αφού όπως τελικά αποδείχθηκε μπορούσα να ανταποκριθώ στις ανάγκες του.

Όμως θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Δηλαδή να έχω υιοθετήσει ένα ζώο που θα είχε μεγάλες ανάγκες σε άσκηση, να είναι παιχνιδιάρικο με αποτέλεσμα να κάνει και ηθελημένες ή και άθελες ζημιές ή να έχει επιθετική συμπεριφορά και πολλά άλλα.

Αισθάνομαι επίσης τυχερός αφού χωρίς να φροντίσω να έχω μια σχετική ενημέρωση, τουλάχιστον για την ράτσα που επέλεξα (ή με επέλεξε) τελικά αποδείχθηκε ότι ήταν η σωστή.

Στην πορεία της συμβίωσης μου με την chow μου, βρήκα έναν πολύ σημαντικό λόγο για να βγω από το σπίτι και να περπατήσω μέχρι το κοντινότερο πάρκο για να ανακουφιστεί από την ανάγκη του. Εν τω μεταξύ αγόρασα και ένα βιβλίο για την συγκεκριμένη ράτσα ώστε να ενημερωθώ όσο το δυνατόν καλύτερα για να μην είναι προβληματική η σχέση μας.

Σίγουρα το βιβλίο ήταν ένα μικρό βοήθημα, όμως η καλή συμβίωση εξαρτήθηκε κυρίως από την παρατηρητικότητα και των δυο πλευρών.

Παράλληλα όμως άρχισα να παρατηρώ καλύτερα από κάθε άλλη φορά και την συμπεριφορά των αδέσποτων, η οποία μερικές φορές σε κάνει να θαυμάζεις το ένστικτο της αυτοσυντήρησης που έχουν αναπτύξει. Παρατήρησα λοιπόν ότι τα αδέσποτα έμαθαν να σέβονται τα φανάρια, (μερικές φορές καλύτερα και από τους ανθρώπους) και να κινούνται προς τις κατευθύνσεις όπου κάποιοι συνηθίζουν να τα ταΐζουν ή γενικότερα όπου βρίσκουν εύκολα τροφή. Δυστυχώς όμως αυτά τα ζώα δεν τυχαίνουν της φροντίδας που θα έπρεπε (εμβολιασμοί, στειρώσεις, σωστή διατροφή, καθαριότητα), με αποτέλεσμα να είναι επικίνδυνα για την δημόσια υγεία. Αν σε αυτά προσθέσουμε και την αγελαία συμπεριφορά, η οποία είναι σύνθετη και πολύπλοκη, τότε τα πράγματα είναι χειρότερα.

Η τοπική αυτοδιοίκηση σε συνεργασία με τους φιλοζωικούς συλλόγους σίγουρα κάνουν κάποια προσπάθεια, όμως δεν είναι αρκετή και ίσως να μην μπορούν να κάνουν κάτι καλύτερο, λόγω νομικών ή οικονομικών κωλυμάτων.

Το σίγουρο είναι ότι υπάρχουν αδέσποτα, με ότι αυτό συνεπάγεται, όμως μήπως είναι καιρός να αναρωτηθούμε γιατί υπάρχουν;

Μήπως εκεί είναι η λύση του προβλήματος των αδέσποτων;

Αν είχαμε συνειδητοποιημένους-ενημερωμένους ιδιοκτήτες σίγουρα θα είχαμε λιγότερα αδέσποτα.

Αν πριν την αγορά ενημερωνόμαστε καλύτερα για τις ανάγκες που έχει το ζωάκι που έχουμε σκοπό να αγοράσουμε τότε μειώνουμε τις πιθανότητες να το αφήσουμε αδέσποτο.

Αν σε κάποιο κενό ενός σχολείου γινόταν μια ενημέρωση προς τους μαθητές για τις ανάγκες των κατοικίδιων από τους φιλοζωικούς συλλόγους ή κάποιον άλλο ειδικό, σίγουρα θα είχαμε λιγότερα αδέσποτα ζώα. Διότι μπορεί σε ένα παιδί να αρέσει μια συγκεκριμένη ράτσα και να την ζητάει επίμονα από τους γονείς του, όμως τελικά να είναι άλλη αυτή που μπορεί να ανταποκριθεί. Το επιθυμητό δεν είναι η αποφυγή της αγοράς, αλλά η σωστή αγορά.

Όμως δοθείσης της ευκαιρίας ας αναφέρουμε μερικά πράγματα που πρέπει να έχουμε υπόψη μας πριν την αγορά-υιοθεσία ενός σκύλου:

α. Ο σκύλος αισθάνεται και είναι μέλος της οικογένειας (αγέλη).

β. Δεν πρέπει να πάρει την αρχηγεία της αγέλης (οικογένειας).

γ. Θέλει να συμμετέχει σχεδόν σε όλες τις δραστηριότητες της οικογένειας.

δ. Δεν γνωρίζει το πρέπει και δεν πρέπει, μπορεί όμως με αγάπη και υπομονή να τα μάθει.

ε. Αρρωσταίνει.

ζ. Αλλάζει τρίχωμα.

στ. Έχει ανάγκη από επιβράβευση και τιμωρία κατά περίπτωση.

η. Έχει βιολογικές ανάγκες και όσο είναι κουτάβι του είναι δύσκολο να τις ρυθμίσει. (μπορεί όμως να εκπαιδευτεί)

θ. Χρειάζεται περιποίηση και καθαριότητα.

ι. Ανάλογα με την ράτσα, έχει ανάγκες σε καθημερινή άσκηση.

κ. Χρειάζεται εμβόλια μια φορά τον χρόνο και αποπαρασίτωση κάθε τρίμηνο.

λ. Ο σκύλος γεννάει δυο φορές τον χρόνο από ένα μέχρι δέκα κουτάβια.

μ. Σε συνεργασία με τον κτηνίατρο να αποφασιστεί πότε θα γίνει στείρωση. Η γνώμη μου είναι ότι η στείρωση για ζώα που προορίζονται για κατοικίδια και όχι για αναπαραγωγή, θα έπρεπε να ήταν υποχρεωτική. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα τον έλεγχο του πληθυσμού.

Κλείνοντας θα σας παρακαλούσα να προσπαθήσετε να έχετε όσο το δυνατόν καλύτερη ενημέρωση για την ράτσα που πρόκειται να υιοθετήσετε και μπορείτε να ανταποκριθείτε στις ανάγκες του, σας ευχόμαστε καλή συμβίωση.

Αν πάλι δεν είναι ράτσας αλλά ημίαιμος τότε ρωτήστε πως μπορείτε να εκπαιδεύσετε έναν σκύλο. Οι ανάγκες λίγο ως πολύ είναι σχεδόν ίδιες.

Καλό για όλους και για το ίδιο το ζώο είναι να γίνει στείρωση.

Απαιτείστε από αυτόν που το προμηθεύεστε να σεσημασμένο με microchip

Απαιτείστε να σας δώσουν τα χαρτιά του ζώου.

Προτιμήστε σκύλο ράτσας, από Έλληνες Εκτροφείς, οι οποίοι δείχνουν μεγάλη σοβαρότητα και κατά την αναπαραγωγή αλλά και μέχρι την περίοδο που υποχρεωτικά μένουν τα ζώα στο εκτροφείο φροντίζουν να δοθεί το ζώο υγιές. Οι Έλληνες εκτροφείς έχουν δείξει πολύ καλά δείγματα στην αγορά εφάμιλλα πολλών κρατών του εξωτερικού.

Τελικά μετά από την άριστη σχέση που έχω με το θηλυκό chow-chow και αφού της έκανα στείρωση, κάνοντας χρήση του νόμιμου δικαιώματός μου, υιοθέτησα και ένα αρσενικό. Μετά από αυτό το κορίτσι έδειξε πολύ καλύτερο χαρακτήρα από πριν αλλά και ο αρσενικός είναι ήρεμος, χωρίς ανασφάλειες και εκρήξεις επιθετικότητας.

Αν παρά ταύτα αποδειχτεί και πάλι ότι κάνατε λάθος αγορά ή υιοθεσία, τότε σε συνεργασία με τις κατά τόπους φιλοζωικές οργανώσεις, αφού πρώτα έχετε κάνει στείρωση, χαρίστε το.

Μην αφήνετε ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΖΩΑ

ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΤΕ ΕΣΕΙΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ